Müslüm Gürses, doğum adıyla Müslüm Akbaş, (7 Mayıs 1953; Fıstıközü, Halfeti, Şanlıurfa – 3 Mart 2013, İstanbul), Türk arabesk ve halk müziği sanatçısı, besteci, söz yazarı ve oyuncu. Dünya genelinde “Father of Arabesque”, Türkiye’de ise “Arabeskin Babası” ve “Müslüm Baba” olarak tanınmaktadır.

90’lı yıllardan itibaren bazı pop ve rock tarzındaki parçaları da repertuvarına katarak Kayahan’ın “Sarı Saçlarından Sen Suçlusun“, Zülfü Livaneli’nin “Belalım, Çırak Aranıyor” Nilüfer’in “İnkar Etme, Olmadı Yar“, Adnan Ergil’in “Böyle Ayrılık Olmaz, Hava Nasıl Oralarda?“, Teoman’ın “Paramparça“, Tarkan’ın “İkimizin Yerine“, Bülent Ortaçgil’in “Sensiz Olmaz“, Murathan Mungan’ın “Olmasa Mektubun”, Kenan Doğulu’nun “Tutamıyorum Zamanı“, Sezen Aksu’nun “Sorma, Vazgeçtim“, Fikret Kızılok’un “Gönül” ve Şebnem Ferah’ın “Sigara” adlı çalışmalarını da seslendirdi.

1979 yılında ilk defa “İsyankar” filmiyle kamera karşısına geçen Gürses, toplam 40 sinema filminde rol almıştır.

Hayatı 

Çocukluğu 

Şanlıurfa dönemi

Annesi Emine Hanım ile babası Mehmet Bey önceleri Tisa olarak bilinen ancak adı 1960’lı yıllarda Fıstıközü olarak değiştirilen Şanlıurfa’nın Halfeti ilçesine bağlı bir köyde tanışmıştır. 1951 yılında evlendiklerinde henüz 17 yaşındaydılar, yaşamları yoksulluk içinde geçmekteydi. 7 Mayıs 1953’te Şanlıurfa’nın Halfeti ilçesinin Fıstıközü köyünde kerpiç bir evde Emine Hanım ile Mehmet Bey’in ilk çocuğu olarak dünyaya gelmiştir.

Babası Mehmet Akbaş rençberlik yapmaktadır. Müslüm dünyaya gelince geçim sıkıntısı daha da dert olmaya başlamış ve çok geçmeden bu sıkıntılı dönemde Akbaş ailesinin Ahmet isminde bir çocuğu daha olmuştur. Bu köyde yaşamak onlar için çok zor olmaya başlayınca Emine Hanım akrabalarıyla konuşmuş ve daha iyi bir yaşam sürmeleri için taşınmaları gerektiğini söylemiş ve Akbaş ailesi ekonomik nedenlerden dolayı göç etmek zorunda kalmıştır.

Adana dönemi

Büyük umutlarla Adana Hürriyet Mahallesi’ne varmışlardı. Burada umutları tarifi olmayan acılara dönüşecekti. Yoksulluk yine aynı yoksulluktu. Bu mahalleye alışmaları zor olmamıştır. Baba Mehmet Akbaş çoktan alışmış ve kısa zamanda lakabı Deli Mehmet olmuştur. Emine Hanım çalışmaya başlamış, Müslüm ise o yokken kardeşi Ahmet’e bakmak zorunda kalmıştır. Daha o yaşlarda iken Müslüm’ün davranışları olgun bir erkek gibiydi, hiç çocuk olamamıştır. Okula başladığında bile yaşıtlarıyla hiç oynayamamış ve bir kenarda oturup oyun oynayanları seyretmiştir. Okuldan çıkınca da hemen eve koşup annesine yardım etmiştir. Bu dönemde bir kız kardeşi daha dünyaya gelmiş ve Müslüm’ün sorumluluğu daha da artmaya başlamıştır. Müslüm burada hayatı erken öğrenmek zorunda kalmış ve dirseğini okul sıralarında değil, kunduracıda terzi tezgâhında çürütmüştür.